Невялічкая забытая Богам вёска ў бясконцай беларускай правінцыі. 92-гадовая Валянціна жыве ў маленькім доме і даглядае за сваёй дачкой, якая нарадзілася паралізаванай. Жыццё Тані звязана з неймаверным адзіноцтвам, але насуперак усім яна знайшла свой спосаб выказаць боль праз прыгажосць існавання.
Фільм Андрэя Куцілы вельмі эмацыйны, нават нягледзячы на тое, што аўтар дзейнічае асцярожна, каб не перашкаджаць галоўнай гераіні.
Неверагодна прыгожы фільм пра бязмежную самаахвярнасць, вялікую сілу фантазіі і паэзію, якая можа дапамагчы замяніць рэчаіснасць.