Як дома Талін

Пасля рэвалюцыі 2020 года і жорсткіх рэпрэсій у Беларусі тысячы людзей былі вымушаныя пакінуць свае дамы і пачаць жыццё нанова. Цяпер незалежныя беларускія кінематаграфісты жывуць па ўсім свеце, але не могуць вярнуцца на радзіму і здымаць у сваёй краіне. Рызыка трапіць у турму і падвергнуцца катаванням занадта вялікая. Кінаіндустрыя ў сучаснай Беларусі практычна не змянілася з моманту распаду Савецкага Саюза. З таго часу незалежнае кіно ледзь выжывала за кошт міжнародных фондаў. У 2020 годзе надзея на развіццё і змены адсунулася яшчэ далей, і цяпер незалежнаму беларускаму кінематографу трэба знайсці спосабы выжыць і ўмацавацца ў выгнанні. Як салідарызаваць супольнасць у выгнанні і знайсці рэсурсы і механізмы, каб рухацца далей у жыцці і кіно? Вывучаем на прыкладзе беларускага, эстонскага і міжнароднага досведу.

Выклікі эміграцыі і будаванне кінасупольнасці ў выгнанні

Сумесная панэльная дыскусія, арганізаваная Фестывалем кіно Паўночных і Балтыйскіх краін у Беларусі «Паўночнае ззянне» і Талінскім кінафестывалем «Цёмныя ночы»

Мова івента: англійская

СПІКЕРЫ

Андрэй Куціла

Кінарэжысёр, на рахунку якога больш як дзесяць дакументальных фільмаў. У 2007 годзе атрымаў дыплом журналіста Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, а праз два гады скончыў Беларускую дзяржаўную акадэмію мастацтваў. Ён рэалізуе сябе як фрылансер і працуе над тэлевізійнымі праектамі. У 2018 годзе яго фільм «Сума» перамог на кінафестывалі IDFA ў катэгорыі «Найлепшы дакументальны фільм сярэдняй працягласці». У 2019 годзе ён быў узнагароджаны Срэбным конікам за найлепшы дакументальны фільм у Нацыянальным конкурсе Кракаўскага кінафестывалю. У 2021 годзе яго стужка «Калі кветкі не маўчаць» была адзначаная як найлепшы поўнаметражны дакументальны фільм на Варшаўскім кінафестывалі. У 2021 годзе Андрэй з'ехаў з Беларусі, з таго часу жыве і працуе ў Польшчы.

Саша Кулак

Рэжысёрка, аператарка, фатографка. Разам з камерцыйнымі праектамі ў сферы моды, музыкі і стварэння айдэнтыкі для брэндаў Сашына партфоліа ўключае мноства незалежных культурных праектаў, зробленых у супрацы з маладымі талентамі па ўсім свеце. У 2022 годзе Саша прэзентавала на DokLeipzig мастацкі фільм «Ястраб памерам з каня», створаны пры падтрымцы Arte France і гранта Sundance Institute. Раней у гэтым жа годзе на Міжнародным кінафестывалі ў Ротэрдаме адбылася прэм'ера яе фільма «Мара» (2022, 61') — гібрыднага дакументальнага эсэ пра беларускія пратэсты ў 2020 годзе.

Воля Чайкоўская

Заснавальніца і кіраўніца кінафестывалю «Паўночнае ззянне», прадзюсарка і рэжысёрка з Беларусі, жыве ў Эстоніі. Воля мае адукацыю журналісткі і 11-гадовы досвед працы ў медыя. Атрымала ступень магістра рэжысуры і прадзюсавання ў Baltic Film and Media School (Талін, Эстонія). У 2016 годзе заснавала кінакампанію Volia Films, якая ў тым жа годзе выпусціла поўнаметражны дакументальны фільм «Дарога» (рэж. Дзмітрый Калашнікаў), і прэзентавала яго на IDFA First Appearance Competition. Агулам стужка пабачыла больш за 80 кінафестываляў. У 2019 годзе Воля далучылася да кінакампаніі Allfilm як прадзюсарка і рэжысёрка, а цяпер актыўна працуе над трыма праектамі.

Аліна Коўшык

Прадстаўніца Аб'яднанага Пераходнага Кабінета па нацыянальным адраджэнні. Яна мае ступень па гісторыі і заснавала некалькі сацыяльных праектаў. Апошнія 15 гадоў працавала на «Belsat TV» журналісткай, тэлевядоўцай і прадзюсаркай. Акрамя таго, Аліна сузаснавальніца Цэнтра беларускай салідарнасці ў Варшаве і InBelKult 2.0, а таксама Клуба беларускіх жанчын у Варшаве. Яна стваральніца бізнэс-мапы Беларусі www.bymapka.me.

Марыяна Каат

Эстонская рэжысёрка і прадзюсарка, сфера прафесійных інтарэсаў якой звязаная з вытворчасцю нон-фікшн фільмаў з акцэнтам на ўсходнееўрапейскую тэматыку. У якасці прадзюсаркі яна працавала з вядомым беларускім рэжысёрам Юрыем Хашчавацкім — «Плошча», 2008; «Лабатамія», 2010. Марыяна таксама дацэнт Талінскага ўніверсітэта Балтыйскай школы кіно, медыя, мастацтва і камунікацыі, дзе выкладае практыку дакументальнага кіно і гісторыю.

Бэн Далтан

Міжнародны рэпарцёр выдання Screen International, што базуецца ў Лондане, Вялікабрытанія. Ён наведвае і асвятляе буйныя міжнародныя кінафестывалі і маркеты, уключаючы Каны, Венецыю і Берлін, і ахоплівае ўвесь ланцужок стварэння фільмаў: ад распрацоўкі, вытворчасці, продажу і распаўсюду да фестываляў, маркетаў, узнагародаў і паказаў.

АРГАНІЗАТАРЫ ДЫСКУСІІ